Nieuw-Beekvliet
De Javaanse Surinamers op Beekvliet
De geschiedenis van de Javaanse Surinamers op Beekvliet, in het Brabantse Sint-Michielsgestel, is bij veel mensen onbekend. Om hierin verandering te brengen schrijf ik een boek over de komst en opvang van deze veelal oudere, voormalige contractarbeiders in Sint-Michielsgestel. Zij vertrokken ruim drie weken voor de Surinaamse onafhankelijkheid, in november 1975, naar Nederland.
Na de afschaffing van de slavernij in Suriname in 1863, moesten alle tot slaaf gemaakten verplicht nog tien jaar doorwerken, om de plantages voor de ondergang te behoeden. Ondertussen zocht de Nederlandse koloniale overheid naar nieuwe, goedkope arbeidskrachten om het zware werk op de plantages voort te zetten. Deze contractarbeiders wierven ze – onder valse voorwendselen – o.a. in hun eigen kolonie in de Oost, in Nederlands-Indië.
Voor de Javaanse Surinaamse ouderen in Sint-Michielsgestel werd uiteindelijk, na een jarenlange strijd over geld tussen het ministerie en de gemeente, in 1988 een speciaal bejaardenhuis gebouwd: ‘Bejaardenoord Nieuw Beekvliet’. Aangepast aan hun levenswijze en met zelfs een moskee inpandig. Het was in die tijd uniek voor Nederlandse begrippen.
In 2017 sloot Nieuwe Beekvliet de deuren en verhuisden de laatste bewoners naar het Wereldhuis in Boxtel.
I.s.m. Stichting Comité Herdenking Javaanse Immigratie (STICHJI).
Lancering: maart 2024
Foto: Paul Bolk, 1987, start bouwwerkzaamheden. Bron: BHIC